تأمل
اولاً : حرفای که شما در مورد خوشبختی و نیاز انسان گفته اید   یک  امر ضروری است  و همه ادیان الهی به آن اشاره کرده اند  و حتی خود مردم با کمی دقت و تأمل آن را خواهند فهمید پس چیز تازه ای نیست و بشر همیشه دنبال این مسئله بوده است .
ثانیاً : منظور شما از سعادت و خوشبختی چیست ؟ دنیوی یا  اخروی ؟
ثالثاً : شما می گویید کوندالینی انرژی الهی است  این امر در کجا و کدام کتاب و به کدام دلیل مطرح شد جز فقط ادعای بی دلیل شما و حرف بی دلیل و بی منطق باطل است

---

کوندالینی راز هستی
ما انسان ها تمام عمر زمینی مان را در این امید سپری می کنیم که به سعادت و خوشبختی نهایی برسیم  در این راه  و هدف مان همه کار می کنیم و در هر کاری دنبال  رسیدن به این مسأله هستیم . اما این امر هم زیاد تعجب آور نیست  زیرا سعادت و خوشبختی طبیعت واقعی ما را تشکیل می دهد نفس باطنی ما تجلّی و تجّسمی از همین سعادت است .
در اوپنیشاد آمده است « که کل عالم هستی از  سعادت و رضایت خداوند عالم خلق شد این که از سعادت الهی سرچشمه گرفت   » ما هنوز نیاموخته ایم که آن را چگونه بدست بیاوریم و به همین دلیل متأثر و  ناراحت و بدون سعادت و خوشبختی به سر می بریم .
سعادت در زندگی ما حّی و حاضر است با این حال ، پیوسته این احساس ناب و پاک را از دست  می دهیم و آن را در واقع گم می کنیم ... حقیقت این  است که خوشبختی در باطن خود ماست و برای دست  یافتن به آن لازم است به درون خود رجوع کنیم نفس باطنی ما ، سراسر آکنده و لبریز از سعادت و شادی و سرمستی پس ما باید شناخت کاملتر و بهتر از نفس خود داشته باشیم این به آن دلیل است که ما اصول اوّلیه انسانیت را از   یاد برده ایم و لازم است بدانیم که دقیقاً که هستیم و در این دنیای خاکی چه وظایفی داریم .
در وجود انسان ، یک انرژی الهی به نام کوندالینی وجود دارد.این انرژی دو جنبه دارد یکی در بعد حیات دنیوی عمل می کندو ظاهر می شود و یکی هم ما را به سوی  حقیقتی برتر و ناب تر هدایت خواهد کرد . جنبه دنیوی این انرژی ، بدون هیچ نقصی مشغول فعّالیت است اما جنبه باطنی آن خفته و ساکن است .

---