سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آزمند بودن ، جاودان بندگى نمودن است . [نهج البلاغه]
 

 

 

عرفانهای کاذب


کوندالینی راز هستی
ما انسان ها تمام عمر زمینی مان را در این امید سپری می کنیم که به سعادت و خوشبختی نهایی برسیم  در این راه  و هدف مان همه کار می کنیم و در هر کاری دنبال  رسیدن به این مسأله هستیم . اما این امر هم زیاد تعجب آور نیست  زیرا سعادت و خوشبختی طبیعت واقعی ما را تشکیل می دهد نفس باطنی ما تجلّی و تجّسمی از همین سعادت است .
در اوپنیشاد آمده است « که کل عالم هستی از  سعادت و رضایت خداوند عالم خلق شد این که از سعادت الهی سرچشمه گرفت   » ما هنوز نیاموخته ایم که آن را چگونه بدست بیاوریم و به همین دلیل متأثر و  ناراحت و بدون سعادت و خوشبختی به سر می بریم .
سعادت در زندگی ما حّی و حاضر است با این حال ، پیوسته این احساس ناب و پاک را از دست  می دهیم و آن را در واقع گم می کنیم ... حقیقت این  است که خوشبختی در باطن خود ماست و برای دست  یافتن به آن لازم است به درون خود رجوع کنیم نفس باطنی ما ، سراسر آکنده و لبریز از سعادت و شادی و سرمستی پس ما باید شناخت کاملتر و بهتر از نفس خود داشته باشیم این به آن دلیل است که ما اصول اوّلیه انسانیت را از   یاد برده ایم و لازم است بدانیم که دقیقاً که هستیم و در این دنیای خاکی چه وظایفی داریم .
در وجود انسان ، یک انرژی الهی به نام کوندالینی وجود دارد.این انرژی دو جنبه دارد یکی در بعد حیات دنیوی عمل می کندو ظاهر می شود و یکی هم ما را به سوی  حقیقتی برتر و ناب تر هدایت خواهد کرد . جنبه دنیوی این انرژی ، بدون هیچ نقصی مشغول فعّالیت است اما جنبه باطنی آن خفته و ساکن است .





  • کلمات کلیدی : عرفانهای کاذب

  • ::: دوشنبه 89/4/28 ::: ساعت 11:45 صبح :::   توسط احمدرضا 
    نظرات شما: نظر